اسم (اصول فقه)اسم و جمع آن اسماء، لفظ دارای معنای مستقلِ بدون دلالت بر زمان است. ۱ - تعریفاسماء، جمع اسم و از اقسام لفظ مفرد است، و آن، لفظی است که دارای معنای مستقل می‌باشد و به حسب وضع بر زمان دلالت نمی‌کند، مانند: لفظ «زید». ۲ - علامت اسمعلامت اسم آن است که مسند و مسندٌالیه قرار گیرد، لام تعریف بر آن داخل شود و مصغّر و منادی واقع شود. [۵]
اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۱۰.
[۶]
کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۱۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۹۰، برگرفته از مقاله «اسما». رده‌های این صفحه : الفاظ مفرد
|